Strijd
Er is strijd gaande in Papendrecht. Nee, gelukkig niet met wapens of barricades. Daarvoor zijn we veel te vredelievend en te nuchter. Maar wel zijn hier en daar wat maten vol. Vol van onbegrip voor de uitleg van regels. Vol van volstrekt oneens met gemaakte keuzen. Daarbij staan echter niet bevolkingsgroepen tegenover elkaar. Inwoners en ondernemers zijn het vaak wel met elkaar eens of komen er wel uit. De strijd vindt juist vooral plaats tussen hen en de dagelijks verantwoordelijken binnen de gemeente.
Eerder al berichtte ik over de omwonenden van een Jongeren Ontmoetingsplaats (JOP), die de jarenlange overlast inmiddels "spuugzat zijn". Gemeente en politie hebben gelukkig beterschap beloofd en gaan strenger controleren en handhaven.
In de kwestie van de voorgenomen vestiging van de Aldi op de plek van de bibliotheek lijkt de strijd nu pas echt te ontbranden. Bewoners spreken inmiddels van "dictaten aan en uit elkaar spelen van de huidige bewoners door het gemeentebestuur". De loopgraven worden betrokken. En niet alleen de bewoners maken zich op voor een harde en jarenlange juridische strijd...
En het gonsde in Papendrecht al wat langer van de geruchten dat de rijwielhandelaar, tegen de uitleg en het advies van het college in, zijn deuren zou openen aan de Coornhertstraat. Deze week is het zover. Korteland gaat openlijk provocerend de strijd aan met zijn voornemen de deuren op 5 september te openen.
Ook ik heb mijn mening over al deze kwesties. En die steek ik net als alle betrokken Papendrechters ook niet onder stoelen of banken. Maar ongeacht mijn (politieke) standpunten betreur ik deze strijd wel degelijk. Het legt namelijk een open zenuw bloot. In het samenspel tussen gemeente en inwoners/ondernemers. Het schort in deze kwesties behoorlijk aan begrip, goede communicatie en betrokkenheid. In ieder geval spreken we elkaars taal kennelijk niet. Of lijken we elkaar niet te willen begrijpen. En als dat te lang duurt ligt een verdergaande escalatie om de hoek.
Hoe verder? Meer begrip, betrokkenheid en écht communiceren lijken voor de hand liggende oplossingen. Makkelijker gezegd dan gedaan als het al zo ver is gekomen. Maar alles is beter dan als gemeente volharden in een door de meeste Papendrechters ongewenste heilloze weg van nog meer strijd.