Wens
Sinterklaas is weer in aantocht. De eerste pepernoten heb ik al weer binnen. En kinderen – en tot die groep reken ik mezelf in deze periode maar al te graag – wensen weer van alles en maken hun lijstjes.
Ook de oudere bewoners van het pand boven de bibliotheek hebben hun wensen kenbaar kunnen maken. Via hun woordvoerder Wim de Leur deden zij dit in de commissievergadering van afgelopen week. Daarin maakten zij duidelijk dat zij een supermarkt aan het marktplein niet zien zitten. Geen Aldi. Maar ook geen Lidl. Zij willen namelijk best veel vertier en leuke evenementen op het marktplein, maar ook graag hun rust, groen en schone lucht aan de achterzijde behouden.
Tijdens de commissievergadering lag een tweedelig besluit voor over het beëindigen van de overeenkomst met Aldi en het aangaan van een overeenkomst met Lidl. Maar er wordt ook duidelijk gemaakt dat niet de raad, maar het college bevoegd is om deze besluiten te nemen. Er is zelfs gewezen op een artikel in de Gemeentewet waar dit ook met zoveel woorden staat. Verwarring alom. En men neigt nu het besluit van de komende raadsagenda te halen. Tot opluchting van enkele politieke fracties die eerder wel duidelijk hebben laten weten dat als ze er wél zelf over zouden gaan ze dan tegen zouden stemmen.
Het van de raadsagenda halen van het onderwerp zou echter een grote vergissing zijn. Wat is namelijk het geval? Er is sprake van een besluit met ingrijpende gevolgen. Ook de wethouder interpreteert het dossier inmiddels zo, gezien de commotie in de samenleving, en heeft het ook daarom geagendeerd. Weliswaar met een verkeerd aan de raad voorgelegd besluit (“daar moeten we nog even naar kijken”, aldus de wethouder), maar de bedoeling is echt om de raad aan het woord te laten en hun wensen en bedenkingen naar voren te laten brengen. Conform een ander artikel (169, vierde lid) in dezelfde Gemeentewet.
Eigenlijk – zo betogen ook meerdere fracties tijdens de raadscommissie – zou er dan nog wat meer informatie op tafel moeten komen. Zoals financiële gegevens (o.a. boekwaarde pand), alternatieve huurders (nu alleen Lidl, maar ook Fritella met een restaurant à la De Wensboom in Barendrecht zou er wel in willen!), etc. Gelukkig kan dit allemaal nog worden gerepareerd en kan deze informatie nog tijdig vóór de gemeenteraadsvergadering van 16 november as. worden aangeleverd. Maar duidelijk is dat we er dan echt wel als raad iets van moeten vinden. Anders lopen we een een risico van schorsing of vernietiging van het latere collegebesluit, conform wederom de Gemeentewet. Het college doet er politiek sowieso goed aan ook daadwerkelijk bij haar besluit rekening te houden met de wens van de meerderheid.
Mocht er nog steeds twijfel zijn of de raad er wel of niet over gaat? Art. 7 van de eigen Financiële Verordening (2017) maakt een einde aan alle onduidelijkheid: “Het college informeert in ieder geval vooraf de raad en neemt pas een besluit, nadat de raad in de gelegenheid is gesteld zijn wensen en bedenkingen ter kennis van het college te brengen over: a. de aan- en verkoop van goederen, onroerende zaken en diensten groter dan € 800.000.“
Als ik dan toch één wens mag doen: doe mij maar een besluit van de raad over haar eigen wensen en bedenkingen. En dan het liefst een raad en een college die – als afspiegeling van de samenleving – de wens van de meeste inwoners van Papendrecht uit laat komen.