Nou effe niet
Op de verjaardag van mijn eega raak ik in een geanimeerd gesprek met Marcel. Over van alles en nog wat, maar vooral over hoe bedrijfsmensen zoals hij toch vaak niks begrijpen van politici, bestuurders en de trage ambtelijke molens. We constateren beiden al snel dat als de overheid een bedrijf zou zijn deze sowieso al tig maal failliet zou zijn gegaan. De grootste reden waarom dat toch telkens niet gebeurt is dat bij een tekort altijd uit de algemene middelen wordt bijgepast. Inderdaad: u en ik als burger betalen uiteindelijk alle rekeningen. Als “klant” van de overheid hebben we namelijk geen alternatief. “Nou effe niet” betalen kan dus niet.
De afgelopen weken heb ik me behoorlijk verbaasd over de wijze waarop de kleinst mogelijke democratische meerderheid met de grootst mogelijke democratische minderheid is omgesprongen. Daarbij valt vooral de kwijtschelding van de dividendbelasting op. Zonder argumenten of duidelijk inzicht daarin wordt volhard in een cadeautje van € 1.4 miljard aan buitenlandse investeerders. Regeringspartijen VVD, CDA, D66 en CU blijven echter onverzettelijk in hun standpunt. De afgelopen jaren wezen deze partijen telkens nog op het adagium dat in een democratie rekening moet worden gehouden met de verlangens en opvattingen van de minderheid. Het kan verkeren als je zelf aan het stuur zit. “Nou effe niet…”
Binnenkort zijn er gemeenteraadsverkiezingen in enkele fusiegemeenten. En jawel hoor, daar zijn ze weer. De landelijke kopstukken laten zich weer eens zien. Zonder echte notie van de plaatselijke problemen. Behalve die ze zelf vanuit de landelijke politiek hebben veroorzaakt. Een enkele partij heeft zelfs het partijcongres verplaatst naar het noorden, op dezelfde dag als de aankomst van de Goedheiligman en zijn Zwarte (😉) Pieten. De politieke voorman waarschuwt daar zijn eigen bewindspersonen voor het stevige toekomstige geluid uit de Kamerfractie. Ik zie menig wenkbrauw fronsen: “nou effe niet! Dat had je maar bij de onderhandelingen en politieke beschouwingen moeten doen!”
Nog vier maanden tot de gemeenteraadsverkiezingen. Ze komen inmiddels uit alle hoeken en gaten tevoorschijn. Van de nieuwelingen op het speelveld logisch dat ze nu pas geluid maken. Maar pas op voor oudgedienden die alleen in campagnetijd de weg naar de inwoners en ondernemers weten te vinden. Alleen geïnteresseerd in de stem van de kiezer laten ze na 21 maart 2018 weer bijna 4 jaar niks van zich horen. Alsof we nog in de 20ste eeuw leven.
“Nou effe niet”, moet Marcel hebben gezegd tegen het bezoek van een (politieke) vriend later op de avond. “Geen politiek vanavond!” Ik snap hem wel. Ook voor mij is het af en toe wel erg veel politiek gez***k. Zeker na weer een avondje Drechtsteden of algemene beschouwingen. Vooral ook als politici en bestuurders meer met zichzelf bezig lijken te zijn. En niet met de wensen van inwoners en ondernemers of de echte problemen in de samenleving.
