Gierput
In de week waarin ik door griep een column oversloeg, noemde AD-columnist Kees Thies het sociale medium Facebook een gierput. Ik begreep direct wat hij bedoelde. Op Facebook kan het helaas behoorlijk stinken; een open riool is er niks bij. Het lijkt steeds vaker alsof elke gelegenheid wordt aangegrepen om helemaal los te gaan op alles wat volgens ‘de brave burger’ niet deugt: politie, overheid, media, scholen, noem maar op.
Even een klein voorbeeldje. Op de website – en zodoende ook op de Facebookpagina – van het Papendrechts Nieuwsblad stond onlangs een kort berichtje over een nieuwe cursus Pools van de volksuniversiteit. Naïef als ik ben, dacht ik: dat is handig, bijvoorbeeld als je naar Polen op vakantie gaat; schijnt een prachtig land te zijn. En als je verkering krijgt met een Pool en op bezoek in Warschau iets aardigs wilt zeggen tegen je kersverse schoonmoeder, is het leuk als je dat in haar eigen taal kunt doen. Maar daar bleek men op Facebook heel anders over te denken. In no-time stonden er minstens dertig reacties onder het bericht in de trant van: “Laat die ***polen zelf Nederlands leren!” “Vol is vol, rot op naar Polen!” “Ik geef een cursus terug naar Polen trappen!”
Al sinds ik op deze aardkloot rondloop, kan je bij honderden opleidingsinstituten tal van vreemde talen leren. Engels, Duits, Spaans, Frans, Italiaans, Grieks. En nu dus Pools, bij de volksuniversiteit. Nérgens in het bericht stond dat de kersverse cursus Pools bedoeld is om te communiceren met de Polen die – zoals ze dat op Facebook noemen – “onze banen inpikken”. Dat vult men voor het gemak zelf even in. Dat de cursus ook handig kan zijn voor mensen die zelf naar Polen willen, komt blijkbaar niet in de massa op. En als je daar heel voorzichtig een opmerking over maakt, word je nog virtueel gelyncht ook.
Gelukkig kun je de wereld altijd ook nog van de positieve kant bekijken. “Always look on the bright side of life”, zong Monty Python al. En gelukkig heeft ook Facebook heel positieve kanten, ook in Papendrecht. Wat te denken van de Weggeefhoek Papendrecht, waar meer dan 6.000 (!) leden hun overbodige spullen geheel gratis weggeven aan dorpsgenoten. Dat zijn mooie initiatieven, waar je blij van kunt worden. En wat te denken van het in Papendrecht nieuwe initiatief van Buurtgezinnen.nl, dat gezinnen die best wel even wat hulp kunnen gebruiken, via Facebook in contact brengt met gezinnen die dat steuntje in de rug graag willen geven. (Zoek eens op ‘Buurtgezinnen.nl in Papendrecht’.)
En zo gebeuren er nog veel meer mooie dingen op Facebook. Soms ook heel dichtbij. Onze zoon heeft zijn enkel gebroken en zit in het gips. Vorige week maandag zaten we omhoog toen hij tussen de middag even met een auto uit school moest worden gehaald. Binnen een kwartier bood ‘iemand’ zich spontaan aan om ons te helpen. Op zich niet heel bijzonder, ware het niet dat we de dame in kwestie nog nooit persoonlijk hadden ontmoet. Maar ze was wel bereid om ons te helpen. Mooi hè?
Kortom: Facebook brengt mensen die elkaar nog niet kennen, met elkaar in contact. Via een weggeefhoek, via Buurtgezinnen.nl en gewoon door een simpel oproepje. Ook in een gierput kunnen blijkbaar mooie bloemen bloeien. Het Poolse woord voor bloem is overigens ‘kwiat’. En dat kunt u binnenkort leren bij de volksuniversiteit.