Herdenken en vooruitkijken

08 mei 2019 door Marco de Haas
Herdenken en vooruitkijken

Deze keer wilde ik maar eens verder gaan waarmee collega-raadslid Pieter-Jan zijn vorige column is geëindigd: de 4 mei herdenking.

Traditiegetrouw begon ook dit jaar de Papendrechtse dodenherdenking bij het Joods monument met een minuut stilte. Daarna startte de stille tocht richting de Grote Kerk op de dijk. Het was goed om te zien dat er vanuit Papendrecht weer veel belangstelling was voor de stille tocht.

Bij de kerk aangekomen, had het 4 mei committee ook dit jaar een mooi een waardig programma bedacht voor jong en oud. Tussen muziek en de liederen door was er ruimte voor woorden van terugkijken en tragiek, maar ook van vooruitkijken, positivisme en hoop. Dit gebeurde onder andere door de rake toespraak van Frits de Ruyter (nakomeling van Michiel de Ruyter), door het persoonlijke verhaal van Ad Burgers en door de tekenende vergelijking die door onze burgemeester werd gemaakt. Maar de grote verrassing was voor mij een jonge Papendrechter.

Mensen groeien op in een land waarin vrede zo vanzelfsprekend is. En soms wordt ook wel eens gezegd dat “de jeugd van tegenwoordig” niet meer waardeert wat we nu hebben en waar zo lang voor is gestreden. Niets bleek minder waar toen in de grote kerk de vijftienjarige Koen het woord tot de groep richtte. Hij belichtte de bevoorrechte positie die we hebben en hij bekeek vrede en hoop vanuit zijn toekomstperspectief en dat sloeg wat mij betreft de spijker op zijn kop.

Na de bijeenkomst in de kerk, zorgde het strak geplande programma er voor dat we precies op tijd aankwamen bij het monument op de begraafplaats, waar we na het Taptoesignaal in stilte de oorlogsslachtoffers herdachten, de kransen en bloemen werden gelegd en de oorlogsgraven werden bezocht.

Ik steel voor dit moment een stukje uit het gedicht “Hoe anders was het toen” van Wim Schut, dat werd gememoreerd tijdens de herdenking en ook in het programmaboekje stond.

Levende herinneringen aan de oorlog;
Het worden er steeds minder.
Zij overlijden - zoals het hoort
Op hoge leeftijd - in een vrij land.
Hoe anders was het toen?

Mooie woorden die mij ook weer doen terugdenken aan de veteranendag die vorig jaar in Papendrecht werd georganiseerd. Ook daar konden nog verhalen uit eerste mond worden gehoord. Mensen die nog erg levendig verhalen uit de oorlog vertelden, alsof het nog maar net was gebeurd. Verhalen over een man die moest vluchten in dameskleding, over de geluiden van marcherende soldaten in de straat maar ook leuke verhalen over rottigheid die werd uitgehaald, want er moest natuurlijk ook worden gelachen. Ook dat is herdenken.

Over de columnist

Marco de Haas

Niet geboren, maar wel getogen in Papendrecht. Getrouwd en twee kinderen. Als militair op dit moment werkzaam bij het ministerie van Defensie. Sinds 2014 voor de VVD in de gemeenteraad en sinds 2016 als fractievoorzitter. Daarbij probeer ik zaken altijd vanuit het positieve te benaderen: wat kunnen we wel bereiken? Met alleen schreeuwen vanaf de zijlijn komen we namelijk niet vooruit.

Overlast van vluchtelingen in Papendrecht
21 aug
Overlast van vluchtelingen in Papendrecht
Wat moeten we met op-z’n-kop-vlaggen?
31 augustus 2022
Wat moeten we met op-z’n-kop-vlaggen?
Sinds wanneer loont intimidatie en bedreiging?
24 augustus 2022
Sinds wanneer loont intimidatie en bedreiging?
Afscheid
11 augustus 2022
Afscheid
Over nieuwkomers en zondagsrust
03 augustus 2022
Over nieuwkomers en zondagsrust
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.