Bodem

In een persbericht, aan de gemeenteraad doorgestuurd namens wethouder Koppenol, lees ik dat er op 26 september 2017 een Burenraad voor DuPont en Chemours is opgericht. Nee geen grap! Minimaal 4 keer per jaar komt een raad van 11 (toch een grap?) inwoners bij elkaar om met de bedrijven te praten. Om te zoeken “naar een verbreding en verdieping van de dialoog tussen beide bedrijven met de omgeving”.

Ik ben zelf altijd wat cynisch over deze vertegenwoordigende groepen. Ze kunnen zelden een vuist maken. En worden juist eerder gebruikt als spreekbuis van de bedrijven naar de andere inwoners. Vaak gericht op het verbeteren van de communicatie, zoals we ook in het persbericht lezen. Maar ze gaan eigenlijk nooit echt de diepte in, tot op de bodem van de problemen waarmee het allemaal is begonnen.

Wat de bodem van de problemen is? Dat hebben we afgelopen week (de kopers overigens al een week eerder) opnieuw ook in Papendrecht mogen vernemen. Op het Land van Matena, waar een nieuwe (bungalow)wijk moet verrijzen, is de bodem namelijk zwaar verontreinigd met de stoffen die bij DuPont en Chemours zijn geproduceerd. En meteen rijzen er praktische vragen. Is er een direct gezondheidsprobleem? En wat te doen met de afgegraven grond? Op de laatste vraag is kennelijk niet meteen vanuit de autoriteiten een antwoord te geven, wat meteen leidt tot de vraag of de grondwerkzaamheden dan wel door kunnen gaan?

Wat kan de productie van een baklaag voor bodems van pannen toch problemen veroorzaken, nietwaar? Inmiddels zijn we al ruim een jaar bezig om het allemaal tot de bodem uit te zoeken. Ook het bloedonderzoek wordt nu uitgebreid tot Papendrecht. Enkele emissienormen zijn inmiddels door de provincie omlaag gebracht. De bedrijven mogen de verontreinigende stoffen echter nog steeds via de lucht en de rivier lozen. Maar tegelijkertijd weten we niet wat we met de verontreinigde grond aan moeten. Dat lijkt niet alleen dubbelzinnig, dat is het ook!

Wat mij betreft wordt het tijd dat de bedrijven zelf hun verantwoordelijkheid nemen. Niet door het oprichten van een Burenraad of andere afleidingsmanoeuvres. Maar door te stoppen met de emissie van de levensgevaarlijke stoffen. En direct te beginnen met de sanering van de omgeving, zoals de vervuilde bodem op het Land van Matena. Alle kosten voor hun rekening. “Blijf dromen!”, zegt u? Ach, net als de kopers op het Land van Matena laat ik me graag betoveren. Zonder kus voor de kikker...