Alles bij het oude met een dikke plus!
U heeft het vast ook al gedacht; na de coronacrisis ziet onze wereld er vast heel anders uit! Maar wat gaat er veranderen? Professor Ton Wilthagen heeft vier scenario’s geschetst.
Er is een positief scenario, alles wordt anders en beter. De crisis heeft ons tot bezinning gebracht en we gaan de economie duurzaam maken en inclusief. We voorkomen eenzaamheid en zorg en onderwijs krijgen eindelijk de waardering die het zo verdient.
Het tweede scenario is tegenovergesteld: de ongelijkheid neemt toe en er ontstaan veel spanningen. De crisis treft de meest kwetsbaren het hardst. Mensen die het toch al moeilijk hadden verliezen hun baan, terwijl de rijkeren juist rijker worden na de crisis. Dat leidt tot een tweedeling en tot spanning en conflicten.
Het derde scenario is een scenario van alle dagen feest. We hebben zo lang thuis moeten zitten dat er nu op los gefeest wordt. We zijn onverschillig voor de gevolgen, denken niet aan de natuur en ook de criminaliteit neemt in dit scenario toe.
Het laatste scenario is saai, maar misschien ook wel realistisch. Dit is het scenario van alles is weer zoals vroeger, alles blijft bij het oude. In dit scenario zijn we de crisis weer snel vergeten en we gaan zo snel mogelijk weer over tot de orde van de dag.
Scenario’s voorspellen de toekomst niet. Ze helpen ons wel om over de toekomst na te denken. Ik ga voor een combinatie van het eerste en het laatste scenario. Alles weer bij het oude, maar met een dikke plus. Eindelijk weer gezellig bij elkaar op bezoek, maar stoppen met al die onzinnige kilometers in de auto als het ook met videobellen kan. Eindelijk weer lekker uit eten, maar wel nadenken over voedsel dat dichtbij en verantwoord is bereid.
De kinderen weer naar school, maar nu met veel meer respect voor de juf en meester. Eindelijk ook weer naar een raadsvergadering, nu wetend dat ik leef in een land waar we wel eens mopperen, maar als het erop aankomt helpen we elkaar er samen doorheen.
