Papendrecht JO11-2 is kampioen
Op 10 mei werd gestart met de thuiswedstrijd tegen IFC JO11-2. De Papendrechters begonnen zoals ze meestal doen, fel met veel druk naar voren. Het leidde tot veel kansen… maar slechts een keer werd de trekker overgehaald waardoor met 1-1 de rust werd bereikt. Daarna was het wederom eenrichtingsverkeer maar wat ze ook deden, het lukte maar niet en dan komt het oude gezegde… 1-4 verloren.
Een week later was op sportpark Oostpolder de derby tegen Drechtstreek. Die dag was iedereen scherp. De rood-zwarten wilden en mochten niet verliezen. Als team werd er samengespeeld, hele mooie acties en heel veel beweging. Ondanks dat ze door een mooi schot van Drechtstreek met 1-0 achter kwamen, bleven ze tikken, kansen creëren en gingen ze terecht met 1-2 de rust in. Daarna volgde een geweldige 2e helft. Wat waren ze scherp. De ene na de andere aanval werd verzilverd waardoor uiteindelijk met 1-9 wonnen werd (al staat er 1-8 bij de uitslagen). Helaas misten ze nog wel in de laatste minuut een strafschop, wat voor de coach een opluchting was want anders zouden ze patat gekregen hebben.
De laatste wedstrijd was thuis tegen ASWH. Papendrecht zou bij een 3-0 overwinning boven hen eindigen maar was afhankelijk van het resultaat van IFC of de vlag uit zou kunnen. ASWH was technisch heel sterk maar de Papendrechtse verdediging stond als een huis en anders stond Willem het niet toe dat de bal in het doel zou belanden. Ze kwamen meer en meer in de wedstrijd. Die kans die ze hadden, benutten ze ook: 1-0 bij rust. En dan die beslissende 2e helft. Zelfs nog beter dan tegen Drechtstreek. Er stond echt een team, voor elkaar en met elkaar vechten voor de bal en elkaar de kans gunnen. Wat al snel de benodigde 3-0 voorsprong opleverde. Maar dat vonden ze niet genoeg en dus werd het zelfs 4 en 5-0. Na zenuwslopende minuten kregen ze te horen dat IFC verloren had van Drechtstreek. Daardoor mocht Papendrecht JO11-2 de schaal omhoogtillen.
