Ingezonden brief over proces totstandkoming vluchtelingenopvang Weteringsingel
PAPENDRECHT - Papendrecht.net plaatst geregeld ingezonden brieven van inwoners of organisaties uit Papendrecht. Hieronder een ingezonden brief van Ruud Wolff:
"Met stijgende verbazing zie ik met veel buren, vrienden en mede-Papendrechters hoe de gemeente zich in bochten wringt om 80 minderjarige mannelijke asielzoekers op te vangen. Dit is buiten de bestaande opvang van 50 minderjarige mannelijke asielzoekers, 85 asielzoekers en 50 Oekraïners en het woonvesten van vele statushouders.
AMV’s heten de minderjarige asielzoekers in het jargon van de asielindustrie. Mijn vrienden- en kennissenkring is groot in Papendrecht. Veel van mijn vrienden zijn hier geboren en getogen en hebben een uitgebreid netwerk in verenigingen en de zakenwereld in het Papendrechtse. Ik ben nog niemand in Papendrecht tegengekomen, ook niet van horen zeggen, die het een goed idee vindt om deze 80 jongeren op te vangen in een oud bankgebouw midden in het hart van het dorp. Waar nu al onbeteugelbare problemen zijn met de lokale jeugd. Sterker nog, iedereen die ik ken vindt de opvang ronduit een slecht idee. Precies deze groep asielzoekers blijkt uit cijfers van o.a. nota bene het COA zelf de grote probleemgroep te zijn. Je kan het de jongeren zelf niet kwalijk nemen, maar de feiten liegen niet. De kranten staan vol van berichten over overlast, vechtpartijen, inbraken, zedenmisdrijven en zoals onlangs in Amsterdam, een moord. Ook op grotere schaal zie je overal in Europa het asielbeleid uit de rails lopen. De voorsteden van Parijs, Londen, Brussel, vele Duitse steden zijn min of meer no-go zones geworden. Zelfs in gidsland Zweden durft de politie de wijk Rinkeby bij Stockholm niet meer in met hun standaard uitrusting omdat criminele islamitische gangs daar de scepter zwaaien.
Democratisch besluit?
Met terugwerkende kracht ben ik me gaan verdiepen in het “democratische” proces dat hier in de gemeente aan ten grondslag heeft gelegen. Vaak werkt dat verhelderend als je alle kleine stapjes van een proces in één perspectief ziet. Dan vallen er opeens patronen op die anders verborgen blijven.
Wat blijkt, burgemeester mevrouw van Driel heeft voorgesteld dat de behandeling van het voorstel tot opvang achter gesloten deuren moest plaatsvinden. De raad stemde in. Slechts de fractievoorzitters zijn hierbij uitgenodigd en hebben daarmee de kop van hun partij in de ondemocratische strop van de geheimhoudingsplicht gestoken. Een meesterzet van de burgemeester? Het voorstel zelf werd als een soort hamerstuk in het laatste vergaderuurtje voor het zomerreces langs de gemeenteraad geloodst. Die zaten al in gedachten op de camping in Frankrijk en hebben er ‘volmondig’ mee ingestemd. Zo belangrijk vindt uw gemeenteraad transparantie dus. Die vergadert en besluit gewoon in achterkamertjes. Hierover later meer.
Kapotgestreden
Tegenstander van deze gang van zaken, wethouder Sophia de Keizer heeft uit principe geageerd tegen deze ondemocratische werkwijze en zij is sindsdien van allerlei kanten tegengewerkt binnen de gemeente. De werksfeer werd dusdanig toxisch voor haar dat ze met ernstige gezondheidsklachten zelf besloten heeft haar werkzaamheden neer te leggen. De parallel met Pieter Omzigt is zeer voor de hand liggend. Sophia heeft in een brandbrief om een onafhankelijk onderzoek gevraagd naar onder andere, het al dan niet democratische proces rond de opvang en wat krijgt ze: een ‘onafhankelijk’ onderzoek naar haar eigen functioneren. En tot overmaat van ramp, het onderzoeksbureau dat dit onderzoek mag doen in opdracht van de burgemeester is een bureau dat veel opdrachten krijgt van de gemeente/burgemeester. Hierop heeft Sophia een post op de social media geplaatst met de kop “De slager keurt haar eigen vlees”.
Publicatieverbod
September vorig jaar ben ik naar de informatieavond over de opvang gegaan in de Morgensterkerk. Samen met een vriendin die zich altijd belangeloos heeft ingespannen voor de stichting “Papendrecht Verrast”. Op deze avond mochten er vragen gesteld worden aan de partijen die zich met de opvang bemoeien. Het Nidos dat zal gaan optreden als de voogd van de AMV’s, de wethouder onder wiens verantwoordelijkheid ze gaan vallen, het COA en de burgemeester, en nog een paar welwillende clubs.
Op kritische vragen van mijn vriendin ging de burgemeester niet in, want “u bent hier als ondernemer en niet als burger”. De burgemeester liet haar staan en keek over de schouder van mijn vriendin naar de volgende in de rij. Dit was de dochter van mijn vriendin. Haar werd toegebeten door de burgemeester dat ze een “agressieve handdruk” gaf. Goed begin van een gesprek waar de burger vertrouwen uit moet winnen. Later kwam de gemeentevoorlichter, intimiderend met priemende wijsvinger, naar mijn vriendin toe en verbood haar te publiceren aan de hand van de avond. Een verbod dat later ook nog gegeven werd aan een medelid van de ondernemersvereniging en nota bene aan een journalist.
Heel bevreemdend want die voorlichter kende mijn vriendin tot dat moment nog niet. Hoe wist hij dan dat hij juist háár moest verbieden te publiceren met als quasi-reden “u bent hier niet als burger”. Dat kan alleen maar van de burgemeester zelf komen die de voorlichter ter plekke die instructie gaf, al dan niet via de notuliste die erbij stond. Voor mijn vriendin was de reactie van de burgemeester de druppel die de emmer deed overlopen en zij kon en wilde zich niet meer inspannen voor “Papendrecht Verrast”. Heeft de burgemeester dan een publicatieverbod laten geven?
Burgemeester staat niet achter landelijk beleid?
De burgemeester wilde die avond ook niet concreet ingaan op mijn vragen. Een van de vragen was of zij het zelf een houdbaar beleid vond om mee te werken aan de landelijke instroom van 60.000 asielzoekers per jaar (bron CBS en COA). Ik hield haar voor dat er dus per jaar een stad zo groot als Doetinchem gebouwd moet worden om deze statushouders te huisvesten. Jaar in jaar uit. Verder dan glazig voor zich uit staren kwam de burgemeester niet. Ze probeerde de vraag nog te verleggen naar Den Haag. Maar antwoord geven op de vraag of zij er persoonlijk achter stond kwam er nooit. Starend, over mijn schouder kijkend naar de persoon achter mij in de rij. Of die ook vragen wilde stellen. In de hoop dat die lastige meneer Wolff dan wel weg zou gaan. We hebben dus een burgemeester die haar eigen beleid niet kan onderbouwen. Je vraagt je toch echt af wat er voor de boven ons gestelden aan voordelen inzit als ze meewerken aan dit beleid. Ik denk dat dit te maken moet hebben met een beter plaatsje in de banencarrousel. “Als jij nu dit…. dan wordt jij later dat”. Is dat de reden dat er in het geheim over moest worden vergaderd?
WOO verzoek / Grondwetschending?
Maar goed, ik was dus verbaasd over de drie verboden tot publicatie op de informatieavond. Daar lag dus een taak voor mij. Via een WOO-verzoek heb ik verzocht om alle instructies (inclusief de mondelinge) aan de gemeentevoorlichter voor die betreffende informatieavond, en parallel heb ik via een ingezonden brief de gemeenteraad op de hoogte gesteld van mijn bewegingsgrond. Namelijk de potentiële schending van artikel 7 van de grondwet. Het artikel dat zegt dat geen enkele publicatie vooraf verboden mag worden. Ik verwachtte bijval van alle politieke partijen. Maar niets is minder waar. Welgeteld 0 (nul) reacties. Zo belangrijk vindt uw gemeenteraad de grondwet dus, en vergadert liever achter gesloten deuren. Stel dat het volk eens mee gaat denken. Dat moeten we niet willen met zijn allen.
Stilte omarmen
Wat werd er dan geopenbaard inzake mijn WOO-verzoek? Tweederde van de stukken was van ná de informatieavond en kunnen dus nooit de instructies aan de gemeentevoorlichter behelsen. Er zat wel een draaiboek bij van de informatieavond. Interessant om te vernemen dat de antwoorden voor die avond al zijn voorgekauwd door de schrijver van het draaiboek. Het laat zich niet moeilijk raden dat dit van de hand van de gemeentevoorlichter moet zijn gekomen. Je zou verwachten dat het draaiboek feitelijke antwoorden adviseert ter geruststelling. Niets is minder waar. Het draaiboek adviseert: Geef erkenning aan de zorgen, maar beloof niets, schep geen verwachtingen. Benoem de emoties die je ziet. En omarm stiltes. Aha, dat deed de burgemeester dus op mijn lastige vragen. De stilte omarmen.
Fracties gingen oogluikend akkoord
Bij de WOO-stukken zat een mailwisseling. Er werden reacties voorgekauwd op de vraag: “Is de gemeenteraad betrokken geweest bij het besluit voor deze locatie?” Waarom bereid je je überhaupt voor op die vraag? Dat doe je alleen als je zelf ook vindt dat het democratisch proces onder druk heeft gestaan.
Wat mij daarbij opviel, is dat de initiële opsteller spreekt van: “De raadsfracties gingen daarmee oogluikend akkoord met het voorstel.” Dit moet de opsteller op last van wethouder Arno Janssen aanpassen naar: “Alle fracties hebben unaniem met de visie ingestemd”. De uiteindelijke tekst wordt dan: “De gemeenteraad is zeker betrokken geweest bij het besluitvormingsproces. Net vóór het zomerreces in juli is de lange termijnvisie over de huisvesting en integratie van asielzoekers en vluchtelingen vastgesteld. Alle fracties hebben unaniem met de visie ingestemd. De voorgestelde locatie aan de Weteringsingel 14 past binnen deze visie”. Zo zit het dus. De gemeenteraad heeft dus ingestemd met een algemene visie op opvang, en daarmee hebben ze onwetend en ‘oogluikend’ ingestemd met de opvang op het winkelcentrum. Zo is het dus door de raad geloosd.
Slager mag zelf bepalen wat hij ter keuring aanbiedt
Aan de met de WOO verzoeken belastte ambtenaar heb ik laten weten dat ik teleurgesteld was over de stukken die ik kreeg. Zoals gezegd, tweederde was van na de informatieavond, en voor de rest zat er niets bij over de instructies aan de gemeentevoorlichter. Helemaal niets! Daar had ik toch om gevraagd? Wat gezien de stelligheid waarmee de gemeentevoorlichter de verboden gaf, weet je haast zeker dat dit een goed doordachte en besproken actie was.
In haar antwoord zegt de ambtenaar dat dit: “…alle documenten zijn die wij hebben ontvangen van onze collega’s met betrekking tot uw verzoek.” Dus als ik het goed begrijp, hebben de betrokkenen zelf mogen bepalen wat ze wel en niet hebben ingestuurd met betrekking tot mijn verzoek. Iets met slager en eigen vlees? En, o ja, ik werd gewezen op de officiële bezwaarprocedure. Maar wat is dat waard als men kennelijk naar eigen goeddunken informatie mag aanleveren en achterhouden. Wij moeten nu dus geloven dat de gemeentevoorlichter die avond zonder instructies gehandeld heeft. Want er is geen spoor meer van te vinden. Dat is pas zorgelijk.
Verzwegen nevenfuncties?
Nog een opvallend feitje. De burgemeester bleek al tijden voorzitter van de Regionale Regietafel Vluchtelingenopvang te zijn. Dit heeft nooit bij haar nevenfuncties gestaan op de website van de gemeente. Tot er opeens vragen over kwamen. Daarna stond het er opeens wel op en was de reactie: “Nee hoor, het heeft er altijd op gestaan”. De website “The Wayback machine” laat wat anders zien. Op deze site kan je snapshots van websites terugzien. Dus ook de site van de gemeente Papendrecht, keurig op een tijdlijn getoond. En wat blijkt. Deze informatie kwam er pas op, nadat men lucht had gekregen van deze specifieke nevenfunctie. Iemand moet het zich verkeerd herinnerd hebben of hoe zei Rutte dat ook alweer?
Vergunning
Het COA heeft op 13 juni 2025 pas een vergunningsaanvraag ingediend, maar is wel alvast begonnen met de verbouwing van het pand. Waar regels gelden voor u en mij, lapt de gemeente en het COA deze zelf aan de laars. Het schijnt dat de eigenaar van het pand in het verleden een vergunning heeft aangevraagd (of een verkenning daartoe) om in het bankgebouw starterswoningen te creëren om zo een bijdrage te leveren aan het verminderen van het grote woningtekort. De gemeente vond dat niet kunnen natuurlijk. Mensen huisvesten in een bankgebouw? Ten tijde van woningnood. Wat denkt u wel niet. Natuurlijk kan dat niet. Dat moeten we niet willen met zijn allen. Om vervolgens een tijd later vergunningsloos de verbouwing toe te staan om…… tadaa, mensen te huisvesten! Maar hé, we moeten wel vertrouwen houden in de politiek, hè.
En nu?
De huidige politiek staat dus als één blok achter het voorgenomen besluit. Onafhankelijk Papendrecht begon nog wel wat tegen te sputteren toen ze erachter kwamen dat ‘het volk’ toch wel erg ontstemd was. Diende een motie in. En moest terug in het hok, want ook Onafhankelijk Papendrecht had het hoofd in de strop van de geheimhouding gestoken. “Jullie hebben al oogluikend ingestemd en daar kan je niet in een motie op terugkomen”
Al wat ons rest aan mogelijkheden is dus zelf een politieke partij oprichten en meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Willen wij dat wel? In zo’n slangenkuil? Er zit wel veel kennis, kunde en enthousiasme in ondernemend, verenigd en sportend Papendrecht. Dus wie weet. We gaan peilen."
Ruud Wolff
Papendrecht
Ingezonden brieven kunnen via het contactformulier worden gemaild naar onze redactie. Anonieme brieven plaatsen we niet. De redactie behoudt zich het recht voor om zonder opgave van redenen brieven in te korten of niet te plaatsen. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Het standpunt van de redactie kan afwijken van dat van de briefschrijver.
