Echtpaar de Jager-Olfers 65 jaar getrouwd
PAPENDRECHT - Op dinsdag 23 augustus bezocht burgemeester De Bruin het echtpaar Riek en Klaas de Jager-Olfers in hun woning aan de Markt om hun namens de gemeente te feliciteren met hun 65-jarig huwelijk.
Klaas de Jager werd geboren op 12 augustus 1925 in het dorp Papendrecht.
In dit dorp blijft hij altijd wonen. Hij werd geboren in de Vissersbuurt 108, waar zijn ouders in een klein arbeidershuisje woonden. In dit eenvoudige huisje woonde Klaas samen met zijn broers Kees, Nijs, Maarten, Bas, Gerrit, Arie en de zussen Corrie, Jannie, Tien, Neeltje, Nel, Miep.
In 1940 brak een spannende tijd aan, de Tweede Wereld oorlog brak uit. In Papendrecht vestigde ook Duitsers. De jonge mannen werden opgeroepen om in Duitsland te gaan werken. Klaas werkte daar niet aan mee en dook onder. Dat werd voor Klaas regelmatig de polder in vluchten om hieraan te ontkomen.
Klaas zijn eerste baantje was bakkersknecht bij bakker Verbree. Hij hielp in de bakkerij met het bakken van de broden. De broden moesten daarna bezorgd worden bij de klanten die aan de dijk van Papendrecht wonen.
Klaas kwam ook aan Hogedijk bij een mevrouw uit Amsterdam. Hij maakte daar altijd een praatje en gaf complimentjes over de mooie inrichting van de keuken met rode emmers en handdoeken. Klaas was op zoek naar een afspraakje en informeerde of er ook dochters waren. Hij kreeg een foto van Riek te zien. De foto sprak hem wel aan. Riek woonde nog in Amsterdam, maar zou zodra het diploma van de huishoudschool behaald was ook naar Papendrecht komen.
Riek Olfers werd geboren in Amsterdam op 16 oktober 1925 in de Eerste Weteringdwarsstraat. Haar vader overleedt toen ze 8 jaar oud was. Ze groeide op in de stad samen met haar broers Ben, Henk en Martin en haar zussen Bep en Dien. In de Amsterdam ging ze naar de Huishoudschool.
Riek bepaalde haar toekomst door samen met een vriendin namens haar moeder te reageren op een huwelijksadvertentie waarin een heer, een weduwnaar uit Papendrecht op zoek was naar een vrouw. Haar moeder wist daar niets van. Het was midden in de Tweede Wereldoorlog en de post deed er weken over. Toen er uit Papendrecht een reactie kwam konden ze niet meer terug en moesten ze het aan haar moeder vertellen. De heer uit Papendrecht, opa Klootwijk, kwam naar Amsterdam 'op zicht'. Het resultaat was uiteindelijk in de oorlog een verhuizing van het gezin naar Papendrecht. Riek kwam wel wat later want ze wilde eerste de huishoudschool afmaken. Ze wist niet dat Klaas vanaf de foto al een oogje op haar had.
De overgang van de bruisende en vrije stad naar het ingeslapen en christelijke dorpje aan de Merwede was groot. Het gezin uit Amsterdam ging wonen in een huisje aan de Hogedijk......en hier moest ook brood bezorgd worden.
Toen Riek naar Papendrecht kwam stond Klaas al op de uitkijk en de eerste afspraak was al snel gemaakt.
De eerste afspraak werd een fietstochtje. Klaas deed net of hij overal de weg goed kenden. Niet dus. Ze verdwaalden. Er was door de Duitsers een avondklok ingesteld. Ze waren veel te laat. Riek werd nog snel naar huis gebracht door Klaas en de volgende afspraakjes kwamen snel daarna.
Na de oorlog, in 1946 werd Klaas opgeroepen voor de militaire dienst. Hij moest met de “7 december divisie”naar Nederlands Indië. Dat was heel vervelend voor het jonge verliefde stelletje. Er werden plannen gemaakt om te trouwen voordat Klaas met de boot naar Indië zou vertrekken. Op 13 augustus 1946 stapten ze in de huwelijks boot.
In Nederlands Indië was Klaas chauffeur.
Na de dienstijd kwam Klaas weer terug en ging werken op de scheepswerf De Biesbosch in Dordrecht. Op de scheepswerf werden echte zeeschepen gebouwd (coasters). In de begintijd werd de overtocht met een roeiboot gemaakt. Later ging dat met de pont.
Met zelfstudie en met hard werken klom Klaas op tot baas.
Er werd een gezin gesticht. In het buurtje dat De Pit werd genoemd. Dit lag tussen de Vissersch buurt en het Nanegat, onder aan de dijk.
De eerste zoon Hennie werd in 1951 geboren. De tweede zoon Arie in 1955.
Het gezin verhuisde in 1956 naar de buurt die “De Nieuwbouw” werd genoemd. De buurt die officieel de Kraaihoek heette. Hier werd de woning aan de Kievitsbloemstraat 18 betrokken. In 1956 een mooi huis voor een jong gezin. Later een fijn huis toen ze ouder werden.
In december 2007 kregen ze een appartement toegewezen aan de Markt. Dit was een schot in de roos. Ze konden hier hun huishoudentje nog grotendeel zelfstandig runnen. Het fijnste is de ligging bij de winkels. Dagelijks hebben ze zo een loopje voor de dagelijkse dingen. Met het parkeerterrein en het gemeentehuis voor de deur is er ook de hele dag wat te zien. Ze vinden het fijn om weer veel ‘oud Papendrechters’ in de flat en het centrum terug te zien. Er worden veel praatjes gemaakt, dus een snelle boodschap is er niet bij.
Klaas had eigenlijk maar 1 hobby, de akker (volkstuin). Dit was aan de ene kant hobby en aan de andere kant praktisch. Zo kwam je goedkoop aan goede groente en mooie bloemen. De groente werd in wekflessen geconserveerd.
Daarnaast was Klaas heel lang bestuurlijk actief in de Buurtverening Beatrix. Klaas was penningmeester en haalde trouw de contributie aan de deur op. Zo heeft hij ook veel bekenden vanaf de dijk zich in de nieuwe wijken zien vestigen.
Buurtvereniging Beatrix was in die tijd enige buurtvereniging en was opgericht vanuit de dijkbewoners (omgeving Visserschbuurt en Oosteinde) en trok later ook de nieuwbouw in. De buurtvereniging organiseerde toneelavonden, bazaars en niet te vergeten voor veel jeugd het hoogte punt van het jaar, een uitstapje met de bus naar een speeltuin ergens in het land. Riek zorgde voor ondersteuning achter de schermen en ging ook altijd mee als leiding. Ze zijn ook lid geweest van toneelclub van Beatrix.
Buurtvereniging Beatrix bestaat nog steeds.
Klaas en Riek waren verder actief met het verrichten van hand en spandiensten bij de opzet en inrichting van speeltuinvereniging De Zonnebloem. Riek verzorgde haar huisje en haar kinderen en had plezier in het schikken van bloemen die Klaas kweekte op zijn akker. Aan het verzorgen van de kamerplanten werd veel aandacht besteed. In de vakanties werden er tochten met de brommer gemaakt. Meestal naar familie in Amsterdam of elders in het land voor een logeerpartij. Ook heeft ze later jaren voor haar moeder gezorgd die later in dezelfde straat kwam wonen.
Riek en Klaas zijn echte gezinsmensen en familiemensen. Ze staan altijd klaar om iemand te helpen, actief met de handjes of met adviezen. Veel neven en nichten kwamen graag bij hun even binnen wippen.
Het gezin was in het behoudende Papendrecht “modern”. Veel nieuwe zaken zoals radio, tv, koelkast en wasmachine werden snel aangeschaft toen die voor het eerst te koop kwamen.
Toen de zonen ook een gezin gingen vormen, genoten ze ervan dat ze er (schoon)dochters bij kregen en later kleinkinderen (5 meiden: Donna, Sanne, Eva, Kim en Anne) en nu ook achterkleinkinderen (Melissa en Julian). De kleinkinderen noemen hen altijd opi en omi.
Ook werd er regelmatig met alle kinderen een huisje op een vakantiepark gehuurd. Ze vinden het nu fantastisch om op de achterkleinkinderen te kunnen passen.
Het echtpaar heeft altijd in alles samen opgetrokken. Ze doen dit nog steeds. Ze doen ze samen de boodschappen in het winkelcentrum De Meent en samen houden ze hun huisje bij. Ze zijn best nog vitaal al beginnen de ouderdomskwaaltjes toe te nemen.
Ze zijn altijd trouw gebleven aan Papendrecht en hebben het er altijd naar hun zin gehad. Ze hebben Papendrecht erg zien veranderen. Van een dorp aan de dijk met een paar duizend inwoners en vele ha. polderland waar de kinderen in naar hartelust konden spelen, tot moderne plaats met ruim 30.000 inwoners, geen polderland meer en steeds minder groen.
Iets waar Klaas en Riek nog steeds graag op terug kijken zijn de vele uitstapjes die de familie maakt. Ook zijn alle huwelijkse mijlpalen goed gevierd. Even twijfelden ze of ze hun 65-jarig huwelijk moesten vieren. Ze zagen tegen het "gedoe" op. De uitnodiging van de kinderen om dit op een vertrouwde locatie voor hen te organiseren accepteerden ze graag. Op zaterdag 13 augustus 2011 mochten ze 39 gasten ontvangen voor een feest in de tuin van een van de kinderen. Het was fijn dat daar ook nog een aantal broers, zusters, neven en nichten bij konden zijn.
