Hermen Nieuwstraten blikt terug op Dodenherdenking
PAPENDRECHT - "Het is 4 mei ‘s middags kwart over twee, als er van verschillende kanten mensen aan komen lopen in de Oostpolder, onderweg naar het Lancastermonument, om getuige te zijn van de onthulling van een bord door de dochter van de boordwerktuigkundige Edward Line met de namen van de zeven omgekomen vliegers die in Papendrecht hun leven lieten voor onze vrijheid.
En één van hen was ik, als gemeenteraadslid, maar meer nog als inwoner van Papendrecht die dankbaar is voor zijn vrijheid en de vrijheid om te zeggen wat hij wil en de dingen te doen die hij belangrijk vindt zonder bang te hoeven te zijn.
Later op de dag, om 18.30 uur stipt, zoals vermeld in de brief van het Oranje Comité, verzamelen bij het Joods monument voor de stille tocht. Met voorop de trommels van Excelsior en daar achter veel inwoners van Papendrecht, die heel ingetogen de route liepen naar de Grote Kerk aan de Kerkbuurt.
En één van hen was ik , als gemeenteraadslid, maar meer nog als inwoner van Papendrecht die dankbaar is voor zijn vrijheid en de vrijheid om te zeggen wat hij wil en de dingen te doen die hij belangrijk vindt zonder bang te hoeven zijn.
Vanuit de kerk, waar verschillende sprekers, de één jong de ander wat ouder, ons nogmaals vanuit verschillende invalshoeken meenamen naar de verschrikkingen van de oorlog, van de bemanning van de Lancaster Popeye, tot de concentratiekampen in Duitsland, naar de verschrikkingen van de Japanse bezetting in Nederlands-Indië en het werk aan de Birma spoorlijn, vertrokken we naar het oorlogsmonument op de begraafplaats.
En één van hen was ik, als gemeenteraadslid, maar meer nog als inwoner van Papendrecht die dankbaar is voor zijn vrijheid en de vrijheid om te zeggen wat hij wil en de dingen te doen die hij belangrijk vindt zonder bang te hoeven zijn.
Aangekomen bij het oorlogsmonument, waar meer belangstellenden dan ooit, twee minuten stilte in acht namen ter nagedachtenis aan alle gevallenen die hun leven lieten voor onze vrijheid.
En één van hen was ik, als gemeenteraadslid, maar meer nog als inwoner van Papendrecht die dankbaar is voor zijn vrijheid en de vrijheid om te zeggen wat hij wil en de dingen te doen die hij belangrijk vindt zonder bang te hoeven zijn.
Nadat er door burgemeester Kees de Bruin en Wim de Leur van het Oranje Comité een krans was gelegd, gevolgd door een krans van atletiekvereniging Passaat en een krans gelegd door mevrouw Linda Kennedy, dochter van Edward Line boordwerktuigkundige van de Lancaster Popeye, werd de plechtigheid afgesloten met het leggen van bloemen bij de graven van de soldaten en Papendrechters die in naam van de vrede hun leven lieten en in Papendrecht hun laatste rustplaats hebben, waarna we verder gingen naar de aula.
En één van hen was ik, als gemeenteraadslid, maar meer nog als inwoner van Papendrecht die dankbaar is voor zijn vrijheid en de vrijheid om te zeggen wat hij wil en de dingen te doen die hij belangrijk vindt zonder bang te hoeven zijn.
In de aula van de begraafplaats bij een kopje koffie even tot jezelf te komen en met elkaar deze dag doornemen en trots te zijn op Papendrecht en de Papendrechters die ook 70 jaar na de bevrijding dankbaar zijn en gedenken dat er zonder de gevallenen geen vrijheid zou zijn.
En één van hen was ik, als gemeenteraadslid, maar meer nog als inwoner van Papendrecht die dankbaar is voor zijn vrijheid en de vrijheid om te zeggen wat hij wil en de dingen te doen die hij belangrijk vindt zonder bang te hoeven zijn".
Herman Nieuwstraten
