Evaluatie WMO door Sociaal Cultureel Planbureau: 'Totale zelfredzaamheid niet toegenomen'
PAPENDRECHT - Maandagavond 5 november 2018 was er in het gemeentehuis van Papendrecht de Themabijeenkomst ‘WMO, hoe nu verder?’, georganiseerd door de Adviesraden WMO en Jeugd.
Peteke Feijten van het Sociaal Cultureel Planbureau vertelde dat er iets moest gebeuren aan de almaar stijgende zorgkosten. Die werden onbetaalbaar. De AWBZ werd afgeschaft en er kwam de WMO in 2015. In de WMO verdween de plicht om hulp te bieden vanuit de overheid, maar de WMO was er vooral om mensen te compenseren bij gebreken om zo goed mogelijk zelfstandig te kunnen blijven wonen en te kunnen deelnemen aan het maatschappelijk leven. Zorghuizen werden afgeschaft.
Idee was ook dat als de zorg dicht bij huis en laagdrempelig wordt georganiseerd, met accent meer op preventie - door bijvoorbeeld de Sociale Wijkteams - er minder een beroep zal worden gedaan op dure specialistische zorg.
Uit de evaluatie van het SCP bleek:
- dat dit niet aantoonbaar het geval is. Het is lastig resultaten te meten van de effecten van de algemene voorzieningen (preventie en goedkopere hulp) voor de cliënten.
- er wordt nog steeds een fors beroep gedaan op specialistische hulp
- het zorgen voor kennissen | buren | vrienden is lastig; dit doen mensen niet - ze zijn bang dat dit hun relatie met kennissen en vrienden verstoort
- korte contracten en administratieve lasten maken zorginstellingen huiverig om te innoveren en te investeren, omdat continuering van de dienstverlening niet meer vanzelfsprekend is; steeds opnieuw zijn er aanbestedingsprocedures
- de totale zelfredzaamheid is niet toegenomen; we moeten kwetsbaarheid herwaarderen, aldus Peteke
Risico’s bij de uitvoering:
- eenzaamheid neemt toe
- overbelaste mantelzorgers
- gevaar thuiswonende dementerenden
- machtsverschil tussen instantie en client
Voordelen:
- meer maatwerkvoorzieningen
- minder groei
