Tattoo Studio Dikke Inkt gaat verhuizen en uitbreiden
PAPENDRECHT - Op 1 juli verhuist Lex Ringeling met zijn tattoo studio Dikke Inkt van Westeind 41C naar Westeind 39. Dat klinkt niet ver en dat is het ook niet. Het is net om de hoek van waar de winkel nu zit. Toch maakt het voor Lex veel verschil: “Dit is een lekker hokje, maar het zit wel wat verstopt. De nieuwe ruimte zit aan de dijk, het is ruimer en zo kan ik uitbreiden.”
Lex staat buiten van de zon te genieten en een peukje te roken. De volgende klant komt pas over een half uur; tijd genoeg om even de nieuwe ruimte te bekijken. Zijn vrouw Linda schildert een zelf gemetseld muurtje. “Het is een beetje retro en Cubaans”, zegt Lex. “Een ratjetoe, net zoals bij ons thuis”, vult Linda aan. Het wordt een sfeervolle winkel met karakter, die veel weg heeft van de oude werkruimte. Trouwe klanten zullen zich hier dan ook wel thuis voelen. In het muurtje zijn diverse bijzondere tegels met doorkijk verwerkt. “De tegels komen uit Amsterdam uit een Chinese winkel”, legt Linda de herkomst uit.
Gewoon binnenlopen
Al anderhalf jaar werkt Lex vanuit de winkel aan het Westeind. Inmiddels heeft hij een behoorlijke klantenkring opgebouwd en werkt op zaterdag ook de piercer Sander in de winkel. “Een week of zes vooruit zit ik helemaal vol”, vertelt hij. “Ik tatoeëer nu een jaar of zes. tekenen en schilderen doe ik al mijn hele leven. Het tatoeëren is eigenlijk zo gelopen. Mijn vrouw liet zich op haar rug tatoeëren, op de ouderwetse manier met bamboenaalden. Dat vond ik verschrikkelijk interessant. De tweede keer gaf hij naalden en zei: "ga eens oefenen". Dat deed ik op mezelf. Op een gegeven moment ben ik overgestapt op elektrisch en ben een studio begonnen aan huis. Ik had mijn kamer verbouwd en als studiootje ingericht, de GGD had het goedgekeurd. Maar het is lekker om de studio buitenshuis te hebben, dan heb je niet allemaal mensen in je privé omgeving. Hier kunnen mensen ook gewoon binnenlopen.”
“Ik ben zelf een grote fan van Japans en old school”, vertelt Lex. “Dat blijft op den duur het mooist. Je zet goeie lijnen en ertussenin komt de kleur. Het blijft goed. Schaduwwerk gaat in de loop van de jaren een beetje vervagen, dat is minder lang houdbaar. Een kennis had vier jaar geleden zo’n tatoeage laten zetten en je ziet dat de scherpte er nu af is.”
Levensgeschiedenis en toekomstvisie
Dan komt Mark binnen. Binnen een maand wil hij zijn rug en beide armen vol laten tatoeëren. “Het is een bijzonder pijnlijk traject”, vertelt hij. “Maar dat hoort erbij. Het is vier uurtjes tatoeëren op de woensdag en vier op de donderdag. Eerst is mijn rug gedaan. Het geeft mijn levensgeschiedenis en toekomstvisie weer. Nu is Lex bezig met een portret van Jezus op mijn arm.” Mark stroopt zijn mouw op en laat het zien. Het is een mooie afbeelding met schaduw erin verwerkt. “Ik ben gefascineerd door geloof. Het is niet zozeer dat ik in Jezus geloof, maar het staat symbool voor vergeving van zonden. Ik geloof in verschil van goed en slecht.”
Mark is erg te spreken over Dikke inkt. “Het is hier relaxt en aan het einde doen we een peuk en een drankje. Mijn ideeën zijn crap en jij maakt er iets moois van”, zegt hij tegen Lex. “En je stapt hier zo binnen, het is in de buurt.”
Warmteprinter
Lex heeft voorbereidingen getroffen voor het tatoeëren. Hij haalt een tekening door een warmteprinter om een stencil te maken. Het geprinte aura komt op de schouder van Mark, boven het portret van Jezus. Lex bevestigt zorgvuldig de print en bekijkt het goed. Het moet iets zakken, concludeert hij. “Je moet overal rekening mee houden. Ik doe het liever dertig keer over, dan dat het niet goed is.” Hij veegt de tekening weg en maakt een nieuwe print. “Ik ontwerp zelf. Dat vind ik ook het leukste om te doen. Je krijgt dan iets unieks”, vertelt hij. Inmiddels zit de icoon perfect op de schouder en Lex tekent het een beetje bij. Mark kijkt in de spiegel en is tevreden.
“Ik probeer een ontspannen sfeer te creëren”, zegt Lex. “Dat is voor de klant en mij het prettigst.” Hij doet zijn handschoenen aan, zet vier cupjes met inkt klaar: zwart, grijs en lichtgrijs, en begint met tatoeëren. “Gaat het goed? Is het gevoelig?”, vraagt hij na een tijdje. “Bovenin een beetje”, antwoordt Mark. “Maar het is wel te doen.”
Lex heeft diverse plannen met de nieuwe ruimte aan de dijk. “In de toekomst wil ik er een tatoeëerder bij. Het is nu best wel druk. Ook ben ik op zoek naar een echte barber. Van oudsher is dat aan elkaar verbonden. Vroeger werd er achterin de kapperszaak getatoeëerd.”
