Moeizame overwinning PKC op DVO
PAPENDRECHT - Het was heerlijk nazomerweer in Papendrecht; een lekker zonnetje, niet al te fel, weinig wind en heerlijke temperatuur. Het publiek dat op de wedstrijd was afgekomen, echt druk was het overigens niet, zal vooral hiervan genoten hebben en een heel stuk minder van het vertoonde spel in de wedstrijd PKC - DVO, maar misschien ben ik wel al te kritisch.
Richard Kunst en Suzanne Struik werden vanwege lichte pijntjes op de bank gehouden, waardoor PKC in een gewijzigde samenstelling het veld betrad:
Aanval: Mady, Mabel, Laurens en Olav
Verdediging: Lara, Nadhie, Johannis en Danny
De Groen-Witten startten moeizaam en stroef met de wedstrijd waarin het bijna tien minuten de korf niet wist te vinden. De bezoekers uit Bennekom hadden er al drie inliggen, toen Nadhie de eerste Papendrechtse treffer liet aantekenen (1-3). Daarna ging het ineens snel: twee minuten later was het weer gelijk (3-3) om vervolgens in twee minuten uit te lopen naar 5-3. Het leek in die fase ineens beter te gaan lopen bij de Papendrechters, Time Out dus voor DVO om deze flow te doorbreken. Via 6-4 liep PKC langzaam naar een verschil van vier uit (8-4 en 9-5). Daarna echter nam de scherpte in het schot weer af, werden er weer meer en meer fouten gemaakt, waardoor DVO zich terug in de wedstrijd kon knokken en bij 9-7 bijna weer aansluiting vond. Twee treffers in de slotfase brachten het verschil weer op vier, maar in de slotseconde kon DVO nog iets terug doen: 11-8 bij rust en de wedstrijd kon nog alle kanten op.
Direct na rust bracht Jos Rosenboom DVO weer dichterbij (11-9), waarna drie treffers op rij van de Papendrechters de wedstrijd in het slot leken te gooien. (14-9). De ploeg verzuimde echter om verder uit te lopen: veel kansen, maar een record schotpercentage kwam nimmer in beeld, of het moet een diepterecord zijn geweest. Veel missers en daarbij ook nog eens slordige plaatsfouten gaven DVO, dat er in bleef geloven, de kans weer terug in het zadel te komen. De ploeg uit Bennekom wist diverse malen het verschil weer tot twee terug te brengen bij 16-14, 17-15 en 19-17, waardoor er wel spanning in de wedstrijd bleef. De aansluiting hing in de lucht...
Het traindersduo van PKC wisselde tien minuten voor tijd Mabel voor Daphne, wat een goede greep bleek te zijn. Steeds wanneer DVO weer tot aansluiting leek te kunnen komen, wist zij door een score het verschil weer op drie te brengen (na 19-17 de 20-17 en na 21-19 met nog drie minuten op de klok naar 22-19).
Het verzet van de Bennekommers was gebroken en in de slotminuut kon Laurens de eindstand op 23-19 bepalen.
Al met al een rommelige wedstrijd, waarin het rendement in het spel van PKC nog erg wisselend was, waardoor het nooit echt definitief afstand van DVO wist te nemen. Het schotpercentage zal omhoog moeten, want kansen waren er meer dan voldoende. Twee winstpartijen thuis, waarbij er nog veel te verbeteren valt...
Volgende week wacht wederom op eigen terrein TOP.... dat zal andere koek zijn, anders worden de groen-witten ervan af geschoten. Komende week dus het nodige werk te doen voor Ben en Edward... maar het zal net zo gelden als voor de klassieker morgen in de Kuip.... "PKC-TOP.... een wedstrijd op zich"...
Foto: Leo van Andel.
Tekst: Ton de Vries.
