Het oorlogsmonument krijgt nieuwe plek

02 april 2022 door de redactie
Het oorlogsmonument krijgt nieuwe plek
Van links naar rechts: Wethouder De Ruijter, Edgar Zaagsma, Pieter van Turenhout en Johan Bakker

PAPENDRECHT - Papendrecht heeft een heel actief 4-mei Comité. Ook in de afgelopen moeilijke Corona-jaren lieten zij regelmatig van zich horen. De gedenkplaat op het woonhuis van Gerrit van Dalen, de Bevrijdingsroute van 22 borden, verspreid door ons dorp en het grote gedenkbord voor Papendrechters die door oorlogsgeweld om het leven zijn gekomen, maar elders liggen begraven, zijn projecten die de laatste twee jaar zijn gerealiseerd.

“We klaren elke klus met z’n vieren”, vertelt voorzitter Wim de Leur enthousiast. “Naast mijzelf maken ook Sandra Verdoorn, Jeanettte Schenk en Peter-Jan van der Giessen deel uit van het Comité en ik vind het bijzonder hoe we elke weer met z’n vieren dezelfde ideeën hebben. Die eensgezindheid en de inzet van allemaal vormen de kracht van dit Comité; daarom krijgen we naar verhouding zo veel voor elkaar. Het mooie is dat dit ook weer effect heeft op de mensen met wie we samenwerken. Als je in de openbare ruimte werkt, heb je vrijwel altijd de ondersteuning en de medewerking nodig van diverse ambtenaren en ook over hun betrokkenheid mogen we zeker niet klagen, integendeel”.

Een mooi en heel recent voorbeeld is de verplaatsing van het oorlogsmonument, dat al sinds 1970 in een hoekje staat van het grasperk bij de Aula van de begraafplaats. Het was al geruime tijd een wens van het comité om het monument wat duidelijker te positioneren. “Het is al niet zo groot”, formuleert De Leur voorzichtig, “en omdat het zo direct op de tegels staat, viel het in onze ogen te veel weg; met name tijdens de herdenking op 4 mei.

Op Kerstavond plaatsen we altijd lichtjes bij de oorlogsgraven, een mooi initiatief van Margré van Wijngaarden, en bij die gelegenheid hebben Sandra en ik burgemeester Jetten nog even meegenomen naar het monument en haar uitgelegd wat we wilden: Een verhoging onder het monument, zodat het beter tot z’n recht komt en we de bloemen niet meer op de grond hoefden te leggen. Mevrouw Jetten reageerde onmiddellijk positief”.

Daarna kwam de bal op een toch wel bijzondere manier aan het rollen. In haar rol als raadslid had Sandra al eerder in de raad aan de orde gesteld dat ook Papendrecht haar Veteranen zou moeten eren met een zogenaamd Witte Anjerperk, zoals landelijk al op tal van plaatsen gebeurt.

“Burgemeester Jetten maakte van één en één maar al te graag twee”, vervolgt De Leur. “We werden uitgenodigd om in overleg te gaan met de Veteranen, waarbij de burgemeester voorstelde om het Anjerperk te combineren met de ‘upgrading’ van het monument. Toen we daar allemaal heel positief op reageerden, kwam de consul van de oorlogsgraven, Edgar Zaagsma, met het mooie idee om dan het geheel ook maar direct naar het midden van het plantsoen te verplaatsen, tussen de drie berkenbomen die daar staan. Ook dat idee werd direct door iedereen omarmd”.

De teamleider van de begraafplaats, Johan Bakker en zijn tweede man, Pieter van Turenhout, moesten die klus gaan realiseren. Ze kregen drie weken de tijd om met een beperkt budget voldoende materialen bij elkaar te krijgen en het geheel te realiseren. Op 13 april moest alles klaar zijn. Op die datum draagt groep 8 van basisschool De Wielen de adoptie van het monument over aan groep 7 van basisschool De Knotwilg.

“Maar die drie weken hebben we niet nodig”, zeiden Bakker en Van Turenhout. Nog diezelfde week werd er begonnen en op 31 maart werd het monument, ontworpen door de Papendrechtse architect Ir. Jan van Luijk, voorzichtig op z’n nieuwe plek getild. De komende dagen wordt er hard gewerkt om het nieuwe ontwerp af te ronden.

Eén klein probleem bleef over. Op 13 april kunnen de perken er omheen nog niet worden ingeplant met de gewenste kleuren, rood wit en blauw. De twee basisscholen hebben toegezegd op die dag de perken te vullen met papieren bloemen. Kortom iedereen draagt zijn of haar steentje bij.

Het Comité kijkt met dankbaarheid terug op het hele proces. “Eén man verdient het ook om te worden genoemd,” benadrukt Wim de Leur, “en dat is wethouder Kees de Ruijter. Als er al ergens een klein plooitje was, heeft hij dat bescheiden, maar doeltreffend gladgestreken.

Al met al staat het monument er straks mooier en zichtbaarder bij dan in de halve eeuw daarvoor. Dat kunnen we juist in deze tijd, waarin oorlog opeens weer zo dichtbij is, maar al te goed gebruiken. We hopen als 4-mei Comité dan ook op een grote opkomst bij de komende herdenking op de avond van 4 mei.

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.