Tentoonstelling 40 jaar Dorpsbehoud geopend
PAPENDRECHT - Op zaterdag 22 juli, precies 40 jaar na de oprichting in 1983, werd in Museum Dorpsbehoud de jubileumtentoonstelling geopend met als titel: Veertig jaar Dorpsbehoud(en), ’t was een hôôp werk! Vrijwilligers en andere genodigden verzamelden zich in het museum om getuige te zijn van die opening en zoals altijd bleek het museum eigenlijk te klein voor zo’n bijeenkomst.
Voorzitter en mede-oprichter Margré van Wijngaarden vertelde in vogelvlucht over de vele activiteiten in die 40 jaar, maar ook over hoe het begon in 1981, toen het Oosteind met sloop werd bedreigd en zij haar eerste bezwaarschrift schreef, de eerste van een lange reeks. Dit uiteindelijk uitmondde in de oprichting van Stichting Dorpsbehoud in 1983 door medestrijders Riek van Blokland-Visser (centrumplannen, o.a. Veerweg 51) en Marijke Rolloos-Meeldijk (dijkverzwaring Papendrecht-West). Helaas was het onmogelijk om alle activiteiten van de afgelopen veertig jaar te noemen en die helaas ook niet allemaal konden worden getoond, want ‘dan hadden we het Rijksmuseum wel kunnen afhuren’. Die optie is om meer dan een reden niet gekozen. Ook werd stilgestaan bij de medewerking en financiële steun van donateurs, vrijwilligers, het bedrijfsleven, de Rabobank, De S.I.P. (Samenwerkende Industrieën Papendrecht) en de hulp bij het opknappen van de muziektent en het museum van CSG De Keijzerweerd.
Bij het samenstellen van de tentoonstelling kwamen herinneringen boven aan de vele mensen, die Dorpsbehoud zo’n warm hart toedroegen, maar er helaas niet meer zijn. Ze worden niet vergeten! Het belang van bestuur en vrijwilligers werd genoemd, ‘het enige kapitaal, waar de belastingdienst geen vat op heeft’ maar ook zorgen over de toekomst vanwege hoge onderhoudskosten van het in 1920 gebouwde pand. Maar ook leuke plannen wordt aan gewerkt, (De volledige toespraak is hieronder te lezen en op de website van Dorpsbehoud
Wethouder Van der Borg bood namens de gemeente een jubileumcheque van € 200,-- aan, vergezeld van waarderende woorden voor het werk van Dorpsbehoud. Burgemeester Van Driel wilde aansluitend ook nog wat zeggen. Na veel lovende woorden aan de stichting in het algemeen en de voorzitter in het bijzonder, kreeg die de zilveren erepenning van de gemeente Papendrecht opgespeld. De voorzitter was hier even sprakeloos van (schrijf de datum op).
Aansluitend werden de eerste jubileumcadeautjes uitgereikt aan:
-Gert van Wijngaarden (oudste zoon van Herman van Wijngaarden en Marigje van Wijngaarden-Vink) als eerbetoon aan hun beider overleden ouders, die de 1e donateur waren en de stichting financieel en op alle mogelijke manieren hebben gesteund;
-Arie Vergeer( de tweede donateur en al donateur nog voordat de oprichtingsakte was getekend);
-Harmen en Marieke (kinderen van de voorzitter, die beide al voor hun geboorte ‘aanwezig waren’ bij interviews en reizen naar de Provincie.
Met het weghalen van een kleed werd de prachtige (door Theo Viveen ontworpen) poster op het buitenbord onthuld. Het bleef nog lang gezellig op de Veerdam 6.
Voor meer foto’s: zie de website www.dorpsbehoudpapendrecht.nl
2023.07.22 VEERTIG JAAR DORPSBEHOUD(EN), ’t was een hôôp werk!
(Tekst toespraak H.M. van Wijngaarden).
Beste aanwezigen,
Namens het bestuur mag ik u allemaal van harte welkom heten in Museum Dorpsbehoud, op de dag, dat het precies 40 jaar geleden is, dat Stichting Dorpsbehoud werd opgericht.
Welkom in de eerste plaats aan onze vrijwilligers, waaronder ook enkele oud-bestuursleden. Zij houden Dorpsbehoud met ons draaiend en zijn ons belangrijkste kapitaal, het enige, waar de belastingdienst geen vat op heeft.
Welkom aan het College van Burgemeester en Wethouders, van wie Burgemeester mevrouw Van Driel en de wethouders Van der Borg (o.a. cultuur) en Janssen (o.a. wonen en bouwen) aanwezig zijn.
Welkom ook aan mevrouw Bandell, echtgenote van onze veel te jong overleden oud-burgemeester Bandell, die van 1987 tot 1995 hier burgemeester was.
Welkom aan mijn familie, die al die jaren van dichtbij hebben meegeleefd met successen en tegenslagen, maar ook in praktische en financiële zin hun steentje hebben bijgedragen.
Welkom aan de tweede donateur, Arie Vergeer. Hij werd net na mijn ouders donateur en is dat dus ook al veertig jaar.
Veertig jaar Dorpsbehoud is onmogelijk in een toespraak te omvatten, ik kan er wel dagen over vertellen. Hetzelfde geldt voor de tentoonstelling: als we alle foto’s van activiteiten hadden moeten ophangen, hadden we het Rijksmuseum wel af kunnen huren. Wat u straks gaat zien is dus maar een hele kleine selectie van die 40 jaar.
Toch een terugblik. Zoals Pipo de Clown altijd zei: Het begon allemaal zo….
In mei 1981 zag het 1e bestemmingsplan Oostpolder het levenslicht. Behalve industrie in de groene polders achter de Mètenè en ’t Oostend was ook besloten, dat de binnendijkse bebouwing via een uitsterfbeleid plaats zou moeten maken voor weitjes, moestuinen en groenvoorzieningen. Toen ik dat las, kwam het beeld terug, dat ik als 6-jarige had gezien bij de sloop van de buitendijkse bebouwing van ’t Oostend voor de uitbreiding van Industrieterrein Oostend: Een man, die hartverscheurend huilde bij het zien van het afbreken van zijn huis. Ik schreef een brief naar het Papendrechts Nieuwsblad, die ik ook afgaf op het gemeentehuis. Enkele dagen later ontving ik een handgeschreven bevestiging, dat mijn bezwaarschrift was ontvangen. Het werd de eerste in een lange reeks.
Er volgde een handtekeningenactie, die steun kreeg van Marijke Rolloos-Meeldijk, die 80 Papendrechtse kunstenaars ook liet tekenen voor het behoud van dit karakteristieke stuk Papendrecht.
’t Was komkommertijd bij de krant, dus ‘zukke’ stukken in de kranten. Hierdoor kwam ik in contact met Riek van Blokland- Visser. Samen met haar bond ik de strijd aan tegen de sloop van Veerweg 51, gebouwd door de familie Visser in 1900 en later bewoond door mijn familie, die er een stalhouderij, boerderij en kruidenierswinkel had. Ook de boerderij van de familie Van Hemert, Westeind 44. Helaas lukte dit niet. Wij noemden onszelf ‘De dames bakgraag’ naar een oud radioprogramma, we konden allebei nog geen cake bakken.
Maar daar hadden we ook geen tijd voor, we hadden het te druk met naar het gemeentehuis gaan en het woord voeren over panden, die het behouden waard waren.
Tegelijkertijd sloot ik me aan bij de groep, die kritisch was over de dijkverzwaringsplannen voor Papendrecht-West, (Hoogendijk, Noordhoek en een deel van het Westeind).
In 1983 werd besloten een stichting op te richten. De oprichtingsacte werd op 22 juli 1983 getekend door Riek, Marijke en ondergetekende. We vierden het met een bakkie koffie en een ‘taartie’ in de tearoom van Bakker Vlot. Uiteraard op eigen kosten, want geld hadden we nog niet.
We gingen donateurs werven, dat liep vlot, binnen korte tijd hadden we 100 donateurs. Ook vanuit het bedrijfsleven was er vanaf het begin steun. De S.I.P. (samenwerkende Industrieën Papendrecht) en de Rabobank eveneens. Scholengemeenschap de Keijzerweerd en de SPOS (Stichting Papendrechtse Opleiding Schilders) leverden een belangrijke bijdrage bij het opknappen van ons museum en de muziektent.
In vogelvlucht enkele hoogte- en dieptepunten, waarbij de verleiding heel groot is om er diverse anekdotes bij te vertellen over de manier waarop sommige successen tot stand kwamen, maar daar is nu de tijd te kort voor.
-Het organiseren van de straatnaamvernoeming en onthullingen van het Dokter Rieveldplein en de Pieter de Koninghof,
-Aankoop van de met sloop bedreigde muziektent, aubade en zomeravondconcerten weer terug naar die plek.
-Aankoop Veerdam 6, het middenstuk van het met sloop bedreigde oude politiebureau, gebouwd als Marechausseekazerne en vestigden er een oudheidkundig museum/informatiecentrum in, dat in 1992 werd geopend.
-Procedures tot aan de Raad van State, met wisselend succes en twee rechtszaken, waarvan we er 1 wonnen.
-We leverden een bijdrage aan het behoud van vele panden bij de dijkverzwaringsplannen voor Papendrecht-Centrum en Papendrecht-Oost.
-We waren de aanjager van de Beeldbepalende Pandenlijst en het dorpsvriendelijk aanpassen van diverse bestemmingsplannen en verordeningen.
-Er kwam, op ons aandringen, in plaats van een oersaaie brug, een replica van de oude brug naar Slobbengors.
-Vanaf 1995 betrokken bij de contacten met nabestaanden van de Lancaster Popeye bemanning en bij de onthulling van het Lancaster monument.
-Samenwerking met het Oranjecomité, 4 mei comité, en tal van tijdelijke comités.
-We voerden actie voor door brand getroffen VV Drechtstreek, Batenstein en Excelsior.
-We hadden in totaal 27 jaar de rubriek Ken uw Dorp in het Papendrechts Nieuwsblad.
-We hielden tientallen donateursavonden, voorstellingen op locatie en tentoonstellingen.
Eigenlijk is Dorpsbehoud te splitsen in vier delen. Het museum, een oudheidkundige vereniging, de muziektent, en de afdeling ‘gooi- en smijtwerk’ (letterlijk strijden voor behoud van ons erfgoed), wat mijn afdeling is, naast bedelen.
De andere drie worden gezamenlijk uitgevoerd met bestuur en vrijwilligers, die, ik zei het al eerder, allemaal onmisbaar zijn voor het draaiend houden van Dorpsbehoud.
Ik wil dan ook graag mijn medebestuursleden bedanken voor hun inzet, maar ook de oud-bestuursleden, waarvan er een paar de echte tropenjaren uit de begintijd hebben meegemaakt.
Voor deze tentoonstelling wil ik extra de vrijwilligers Gert de Jong en Ria Punselie bedanken. Bij de samenstelling ervan werd ik af en toe toch wel een beetje verdrietig. Zoveel bestuursleden, vrijwilligers, donateurs en eigenaren/directeuren van bedrijven, maar ook bestuurders en ambtenaren van de gemeente met wie heel plezierig is samengewerkt, die er inmiddels niet meer zijn. Ik ga geen namen noemen, de lijst is lang, maar vergeten worden ze niet!
Hoe hou je 42 jaar Dorpsbehouden vol, waarvan 40 jaar namens Dorpsbehoud? Door bij tegenslagen terug te denken aan wat wél goed ging. Door dankbaar te zijn voor de trouwe hulp van al diegenen, die ik eerder noemde. En nooit opgeven!!
En hoe gaan we nu de toekomst in? Met enige zorg voor het steeds lastiger worden van het vinden van bestuursleden, voor o.a. het groot onderhoud van het dak van het museum, wat heel veel geld gaat kosten. Bij de volgende ronde dijkverzwaring hoop ik mijn 20-jarige ervaring te kunnen inzetten. Ook leuke plannen zijn er nog genoeg voor de komende tijd. In het vertrouwen, dat de steun, die wij 40 jaar hebben gehad, zich zal voortzetten en de hoop dat we de gezondheid mogen krijgen om die uitdagingen aan te gaan.
Van mijn ouders heb ik meerdere eigenschappen geërfd:
Mijn moeder zei altijd waar het op stond, smoorde geen duvels op d’r hart. Daar maak je niet alleen maar vrienden mee, maar het spaart zoveel tijd uit.
Mijn vader zei altijd: Als je wat doet moet je het goed doen, aan half werk gaat heel de wereld verloren.
Deze eigenschappen heb ik bij alles wat ik deed en doe uitgedragen. En met deze wijze woorden zou ik nu willen overgaan tot de openingshandeling voor deze tentoonstelling.
Aansluitend wil wethouder Van der Borg iets zeggen.
Daarna kom ik nog even bij u terug om de eerste cadeautjes uit te reiken aan speciale mensen.
Daarna is er dan eindelijk gelegenheid om de tentoonstelling te bekijken.
H.M. (Margré) van Wijngaarden.
Uitreiking cadeautjes.
Als eerste wil ik graag naar voren roepen mijn oudste broer Gert, hij vertegenwoordigt onze ouders, Herman van Wijngaarden en Marigje van Wijngaarden-Vink, die er helaas niet meer zijn, maar wel de eerste donateur waren en tot hun dood de stichting op alle mogelijke manieren hebben gesteund. Samen met Wilma is Gert mijn steun en toeverlaat in goede en slechte tijden en ze zijn trouwens ook zelf al veertig jaar donateur.
Als tweede wil ik naar voren roepen Arie Vergeer. De oprichtingsakte was nog niet eens getekend, toen hij al besloot, net na mijn vader en moeder, donateur te worden en dat al veertig jaar is.
Als derde mijn zoon Harmen en dochter Marieke. Mijn kinderen waren er zelfs ongeboren al bij. Harmen bij een van de vele interviews voor de krant, een dag later werd hij geboren Marieke bij een van de vele reizen naar de Provincie om met een gedeputeerde te spreken. Zij hebben hun hele leven hun moeder niet anders gekend dan als o.a. in de weer voor Dorpsbehoud.
U krijgt allemaal voor u weggaat zo’n zelfde cadeautje mee, waarvan we hopen, dat u het met ere zult dragen.
Veel plezier bij het bekijken van de tentoonstelling. Blijf gerust nog een poosje bij ons, maar alvast voor als u weggaat: voor nou of voor strak: Kijk uit voor de tram en rij niet in een wak!
H.M.(Margré) van Wijngaarden.
Foto: De openingshandeling van de nieuwe tentoonstelling, die tot en met december te zien is op zaterdagmiddag van 14 – 16 uur. Toegang gratis.
