Maanden na ongeval wacht Anthony nog steeds op gerechtigheid
PAPENDRECHT - Op 16 augustus 2023 heeft Anthony Ofori samen met zijn zwangere vriendin die achter in de auto zat, buiten eigen schuld een ongeval meegemaakt. Tot op de dag van vandaag heeft hij last van de gevolgen en is de dader nog altijd op vrije voeten. Ook verloopt de communicatie met de verzekering en de politie uiterst moeizaam. Op zijn zaak onder de aandacht te brengen, doet hij zijn verhaal aan Papendrecht.net.
Anthony: “Toen ik op 16 augustus 2023 de Seringenstraat in wilde rijden, was er een ander voertuig bezig met inparkeren. Ik wachtte geduldig met mijn knipperlicht naar rechts aan tot ik verder kon rijden. Plotseling hoorde ik een harde rem en botste er een bestelbus achter op onze auto.
Direct na het ongeval voelde ik warmte in mijn nek, schouderbladen en onderrug. In een staat van schok ben ik direct uitgestapt om de bestuurder van het bestelbusje te confronteren. De bestuurder, die een sterke alcoholgeur uitademde, ontkende direct en verward zijn betrokkenheid, gevolgd door de opmerkingen "Ik kom terug, ik kom terug". Dit accepteerde ik natuurlijk niet en ik vroeg hem te blijven staan en dat ik de politie zal gaan bellen voor verdere afhandeling.
Ondanks mijn logische verzoek om te blijven staan, reed de bestuurder weg terwijl ik naar mijn auto aan het lopen was om mijn telefoon te pakken en 112 te bellen. Gelukkig kwamen er toen op dat moment ooggetuigen naar ons toe en konden zij ook bevestigen wat er was gebeurd was. Ook kon ik nog bijna correct het kenteken van het busje onthouden.
Toen de politie arriveerde deed ik mijn verhaal aan een agent. Hierbij was ook een persfotograaf van Papendrecht Media aanwezig. Hij hoorde mijn verhaal aan die ik vertelde aan de agent en hij had al direct al een vermoeden wie de bestuurder van het busje was. De persfotograaf omschreef de man, liet een foto zien en ik kon inderdaad bevestigen dat dit de man was. De politie gaf aan via camera’s te kijken waar de man gebleven was en of nog ergens rond rijdt en af te wachten of hij terug zou komen, maar dat was niet zo. Ook had ik doorgekregen dat dit niet de eerste keer is dat de bewuste man onder invloed reed.”
Medische klachten
“Na het ongeluk hebben mijn vriendin en ik een medische controle ondergaan door het inmiddels gearriveerde ambulancepersoneel. Ik had nog steeds vooral last van mijn nek en mijn vriendin had last van haar onderrug en benen. Later op die dag hebben we ook een spoedecho laten maken, die toen nog geen ernstige gevolgen voor de zwangerschap liet zien. Wel was ik er wat onzeker over, omdat het hartje zachter klopte dan normaal. Maar het was avond en het kindje was wat rustiger en lag wat anders en dat was normaal was omdat het avond is, zo gaf men aan. Echter, na verloop van tijd kreeg mijn vriendin steeds meer complicaties en leidde het zelfs tot een miskraam. Deze pijnlijke periode heeft dus niet alleen fysiek, maar ook emotioneel diepe sporen achtergelaten. Ondanks dat mijn vriendin al langere tijd veel pijn had en dit steeds meer toenam, werden er geen echo’s meer gemaakt, ondanks wij dit wel echt wilden en meerdere keren hebben aangegeven. Maar omdat op de dag van het ongeluk al een echo was gemaakt met positief resultaat, hoefde er geen echo gemaakt te worden. Men gaf aan dat de kwaaltjes en pijn die mijn vriendin had er gewoon bij hoorden en hoefde dit niet persé door het ongeluk te komen.
Ondanks het verzamelen van bewijsmateriaal en de identificatie van de dader, verliep de procedure traag en leek het soms alsof we niet serieus werden genomen. De moeizame communicatie met de politie en het gebrek aan informatie over de voortgang van de zaak veroorzaakte veel stress en onzekerheid. Ook het verzekeringsproces verliep moeizaam, met vertragingen en onduidelijkheid over dekking, wat ook nog resulteerde in belemmerde toegang tot medische zorg. Uiteindelijk kwam er wel een oplossing en konden we naar de fysio gaan. En binnenkort kunnen we ook eindelijk naar een psycholoog.
Het begon allemaal al dus met de communicatie tussen mij en de politie, nadat ik aangifte had gedaan. Zelf werd ik niet geïnformeerd en ik moest zelf contact opnemen over hoe en wat, maar kon steeds geen verdere informatie krijgen. Ondertussen had de dader in kwestie weer ‘gewoon’ zien rijden. Toen ik om opheldering vroeg, kreeg ik een melding dat mijn aangifte zomaar stop was gezet. Ik ben toen gelijk naar het politiebureau gegaan, terwijl eigenlijk rust moest houden vanwege mijn nekklachten. Toen erkenden ze dat dit een fout was. Een week later had ik nog niets gehoord over de aangifte, hoewel ik dit wel verwacht. Ik heb wederom contact opgenomen en weer kwam de belofte dat ze contact zouden opnemen. En dit is zo enkele maanden door blijven gaan.”
Verzekeringspapieren niet getekend
“In de tussentijd waren er ook problemen met de verzekeringen. Met mijn eigen auto durf ik eigenlijk de weg niet meer op, ik heb er teveel nare herinneringen aan. Het begon al dat de man (die de botsing heeft veroorzaakt red.) de verzekeringspapieren niet ondertekend heeft en dit ook niet zomaar zal doen. Hiervoor ben ik nog samen met de fotograaf van Papendrecht Media (die mij erg goed helpt in deze situatie) en mijn broer als getuigen met toestemming van de politie naar zijn huis toe gegaan om netjes te vragen om dit te gaan doen, zodat ik en mijn vriendin verder konden gaan met dingen te regelen. Bij het aankloppen van zijn deur deed hij open met een mes in zijn hand, waarmee hij naar ons dreigde. Hij vroeg ons wat wij bij hem kwamen doen en ik gaf aan dat hij me wel herkende en weet waarvoor ik hier ben. De man gaf aan dat wij maar weg moesten gaan en knalde de deur dicht.” Zie voor verdere context dit artikel.
Blijven rijden met tijdelijk rijbewijs
“En ook na deze gebeurtenis voelde ik en mijn vriendin ons weer totaal niet serieus genomen door de politie, mede omdat de dader al na twee uur is vrij gelaten na zijn bedreiging. Ik ben toen de volgende dag naar het bureau gegaan om na te vragen hoe dit kan en ook om verdere informatie te vragen over het proces. Maar weer kon men niets zeggen totdat mijn aangifte bij het OM ligt. Ik kreeg toen een wijkagent toegewezen omdat ik steeds maar niet teruggebeld werd. De wijkagent kon mij iets meer informatie geven over de stand van zaken. Hierdoor kreeg ik wat rust in mijn hoofd en dacht dat er eindelijk schot in de zaak zat. Maar er ging weer tijd overheen, het bleef stil. Dit vond ik wel raar, want er is zo veel bewijs van de botsing, ook op video en op foto’s en van getuigen. Ik heb te horen gekregen dat de man na ons incident nog een paar keer is gepakt voor onder invloed rijden. Hij heeft toen met een tijdelijk rijbewijs gereden. Ik vroeg me echt af hoe dit nou kan en dat het de man in kwestie blijkbaar echt niets boeit wat hij heeft gedaan.”
Overdracht aan letselschadebedrijf
“Na die twee maanden kreeg ik van mijn verzekeringsmaatschappij te horen dat dit een te grote zaak was en dat ze mijn zaak zullen overhandigen aan een letselschadepartij. Zo moest ik opnieuw mijn verhaal doen. Dit contact voelde voor ons echter goed aan, omdat dit de eerste keer is dat er contact met ons werd opgenomen en niet andersom. Een week later zouden we een afspraak met onze contactpersoon hebben, maar ze belde enkele dagen later dat het eerder kon omdat ze in de buurt was en ons verhaal zo erg vond. Mijn vriendin en ik voelden ons voor het eerst echt serieus genomen. Wij deelden ons verhaal apart omdat dit twee verschillende zaken worden.”
Eindelijk uitbetaling van materiële schade
“Ook kwam er nog eens bij dat de verzekeringsmaatschappij waar de man verzekerd is, ontkende dat de man daar verzekerd is. Mijn schade-expert gaf gelukkig aan dat er wel degelijk bewijsstukken zijn dat de man wel verzekerd is bij die verzekeringsmaatschappij. Na veel moeite en bewijsstukken te hebben geleverd, heeft mijn schade-expert (begin december 2023) voor een tweede keer contact opgenomen met de verzekeringsmaatschappij en bewijsstukken geleverd dat de man in kwestie gewoon bij hun is verzekerd. En pas toen heeft zijn verzekeringsmaatschappij bevestigd dat de man inderdaad bij hun verzekerd is en ze moeten uitbetalen. Overigens ging hier ook weer meerdere weken en telefoontjes overheen, voordat er daadwerkelijk werd uitbetaald.”
Slachtofferloket kan ook niet helpen
“Na een tijd nog steeds niets gehoord te hebben van de politie over mijn aangifte, heb ik toen weer contact gelegd met de politie over de stand van zaken. Opnieuw wisten ze nog niet veel en konden ook geen informatie aan mij vrij geven. Ze konden wel een terugbelverzoek voor me indienen, maar dit hoefde voor mij niet meer, omdat ik wist na zo veel keer dat ik toch niet teruggebeld zou worden.
Toen hebben ze aangegeven dat ze me door konden sturen naar het slachtofferloket van het OM en dat zij me verder konden helpen. Maar bij hun was echter helemaal niks bekend over mij. En dat vond ik apart, want de rechercheur had zelf gezegd dat er iets bij hun bekend zou moeten zijn sinds de aangifte. Het slachtofferloket/OM gaf aan dat het wel vaker voorkomt dat de politie zegt iemand door te sturen, maar dat dit helemaal niet is gebeurd.”
Eindelijk beweging
“Ik besloot om wederom naar het bureau te gaan om meer duidelijkheid te vragen over waarom het loket niks ontvangen heeft. De persfotograaf van Papendrecht Media ging dit keer met me mee.
De rechercheur zei dat alles echt verstuurd was. In dat geval zou er ook een pakketnummer van de aangifte aangemaakt moeten zijn. Het OM/loket had echter niets ontvangen. Ik voelde me weer niet serieus genomen en werd toen echt even boos. De rechercheur moest weg. Een andere agent zou me verder moeten helpen. Na enige tijd gaf ze opeens aan dat ze even naar iets moest kijken, na tien minuten kwam deze terug en gaf aan dat er ergens iets mis was gegaan. Op dat moment werd er blijkbaar wel iets verstuurd en toen begon alles te rollen.
Sinds vorige week krijg ik wel allerlei telefoontjes en kan er van alles en nog wat geregeld worden. Ik vind het wel vreemd dat sinds ik hier met iemand van de pers ben gekomen dat alles opeens geregeld kan en gaat worden. Natuurlijk ben ik erg opgelucht dat er eindelijk iets gebeurt, maar ergens klopte er voor mijn gevoel iets niet. En ik voelde me, voordat ik met iemand van de pers kwam, totaal niet serieus genomen. Natuurlijk is deze zaak nog steeds niet afgehandeld, maar heb nu eindelijk weer vertrouwen in een goede afloop. En dat er recht gedaan zal worden.
Ergens ben ik bang dat mijn verhaal over dat alles zo lang duurt en er weinig serieus genomen wordt en er wellicht gelogen wordt, wordt herkend bij meerdere mensen, en dat is niet oké. Daarom wilde ik mijn verhaal doen.”
Dit was het verhaal van Anthony Ofori. Mocht u naar aanleiding van zijn ervaringen met hem in gesprek willen komen of hem willen helpen, dan kunt u contact opnemen met de redactie.
De redactie heeft ook de politie om een reactie gevraagd.
Een woordvoerder geeft aan: "Als politie zijn wij uiteraard bekend met het incident. Op 16 augustus zijn wij naar de plek van het incident gegaan, nadat er een melding van de aanrijding bij ons werd gemaakt. De bestuurder waarvan het vermoeden bestaat dat hij de veroorzaker van de aanrijding is (verdachte), was op het moment dat agenten op de locatie aankwamen, vertrokken. Gelukkig leken de gevolgen van het letsel op dat moment beperkt. Zonder aangifte, konden wij op dat moment als politie geen verdere actie ondernemen. Nadat er aangifte werd gedaan van het strafbare feit ‘verlaten van de plaats ongeval’ hebben wij vanuit de politie actie ondernomen en de verdachte (die getraceerd was d.m.v. beschikbare camerabeelden van de aanrijding) ontboden op het politiebureau. Er is vanuit de wijkagent veelvuldig en op allerlei manieren contact geweest met zowel de verdachte als het slachtoffer van de aanrijding. Op dit moment ligt de zaak bij het Openbaar Ministerie om een besluit te nemen over het vervolg.
Wij herkennen ons niet in het beeld dat van de politie wordt geschetst in het artikel. Dat neemt niet weg dat de hele situatie uiterst vervelend en verdrietig is voor de slachtoffers en wij hen veel sterkte en een voorspoedig herstel wensen."
