Gouden gemeentespeld voor Jennie Vos
PAPENDRECHT - Op donderdag 21 januari nam Jennie Vos afscheid van de gemeenteraad. Ze was vele jaren (duo)raadslid voor GroenLinks.
Ook was ze ruim 10 jaar voorzitter van het Platform Maatschappelijke Verkenning.
Als dank ontving ze van burgemeester Moerkerke (fysiek uitgevoerd door haar man Cees Wooning) de gouden gemeentespeld.
René van Engelen gaf tijdens de vergadering een mooie terugblik:
"Lieve Jennie,
Met wat vertraging neem je nu dan afscheid. Bert had hier graag willen staan, maar door het overlijden van zijn lieve Merejo en COVID 19 is dat nu onmogelijk.
Wij hebben heel wat jaren samen opgetrokken binnen GroenLinks. We waren hardcore congresbezoekers. We hebben het allemaal meegemaakt. Van de opkomst van Femke tot de opgestroopte mouwen van Jesse.
Even wat zaken die jou karakteriseren:
- je trok je het lot aan van de uitgeprocedeerde asielzoekers en richtte de stichting Noodopvang Papendrecht op;
- je gaat eigenhandig als Zwerf Afval Pakker het vuil buiten opruimen;
- je gaat voor gelijke behandeling en heb je bijvoorbeeld hard gemaakt voor het teken van de regenboog in onze gemeente (de vlag);
- je hebt een luisterend oor, bij mensen thuis, als voorzitter van het Platform Maatschappelijke Verkenningen, in de kerk, enzovoort. En jij doet iets met wat je hoort.
Wat ook bij jou hoort is het hebben van een eigen, onderbouwde mening. Ook al had je de publieke opinie tegen, jij bleef je verzetten tegen het anoniem te vondeling leggen van kinderen (het zogenaamde vondelingenluik). Deze kinderen weten zo later niet wie hun biologische ouders zijn en dat is schadelijk. Je baseerde je daarbij op wetenschappelijk onderzoek.
En door zo’n onderbouwde mening van jou, maakten wij kennis met elkaar. ‘Hoe kan GroenLinks nou voor een peperduur theater aan de jachthaven zijn terwijl hier mensen naar de voedselbank gaan!?’ Wat jij dan waardeert in de ander is dat een persoon zich ook durft te laten overtuigen. Maria en ik raakten overtuigd en dat is het begin geworden van iets moois. Toen het in de fractie niet goed ging en ik inmiddels uit de politiek was, heb je mij overtuigd terug te komen.
De leukste tijd was absoluut dat we samen in de Raad zaten. We zaten met twee andere partijen in de oppositie. Links van ons onze linkse vrienden van de PvdA en rechts van ons ‘die leuke jongens van de SGP’, oftewel Marco en Cees. Want zeg eens eerlijk Jennie, al vond je hun standpunten niet altijd je van het, jij kon het uitstekend met ze vinden. De sfeer was ook prima in de oppositie in die periode. We onderhielden goed contact met een aantal coalitiepartijen en wethouders. Zo goed zelfs dat wethouder Reuwer wel vaker meemaakte dat ze door GroenLinks werd gesteund, maar door een aantal coalitiegenoten niet. Prima. In de politiek zit je om iets voor elkaar te krijgen.
We hadden samen ook twee sporten. De eerste was hoe ver we konden gaan bij voorzitter Kees de Bruijn en griffier Funs Bergmans. Hoe konden we ons punt ludiek brengen zonder dat ze ingrepen. Dit was zo’n moment Jennie: hier zet ik mijn kerstmuts op.
Allebei met een kerstmuts op en met gezellige kerstverlichting en kerstballen op onze tafel in de Raad. Wij wilden een punt maken: geen overheidsgeld naar een commerciële kerstmarkt. Tja, er staat nergens in de regels dat dit niet mocht. En als er twee de regels kenden, waren dat toch Kees en Funs…
Onze andere sport was verwarring zaaien bij de coalitie. Dat is zo vaak gelukt dat de lol daar wat vanaf ging. We werkten natuurlijk samen met PvdA en SGP. Als ik een woordvoering deed met als doel verwarring te zaaien, observeerde jij de coalitie. En ja hoor, daar kwam weer een schorsing. Dan moesten ze allemaal luisteren naar Egbert natuurlijk. Maar ja, dat deden zo ook weer niet allemaal natuurlijk. Een keer moest zelfs Kees de Bruin ingrijpen en ‘mocht ik mee naar boven’ om te zorgen dat het toch nog allemaal goed kwam.
We hebben mooie, gepassioneerde gesprekken gehad in de fractie. Over wapens en Fokker. Natuur weg voor bebouwing, gif in de grond, jeugd, enzovoort.
Je blijft een maatschappelijk betrokken mens met een gouden hart!
Lieve Jennie, namens GroenLinks Papendrecht: dank voor je inzet in al die jaren."
Foto's: René van Engelen
